Blog: Een weerbaar cluster

Door corona is het gevaar dat je de hele dag achter je beeldscherm zit. Dat is niet goed voor lijf en leden. Digitale en fysieke inspanning moet je afwisselen, met voldoende tijd voor plezier maken. En natuurlijk gezond eten, veel planten en bloemen in huis en voldoende slapen. Daardoor blijf je weerbaar.

Dat brengt me op de vraag: hoe blijft het tuinbouwcluster weerbaar? Volgens mij op ongeveer dezelfde manier, namelijk door slim combineren en gedoseerd afwisselen. En dat geldt zeker voor het thema Internationalisering. Voor veel cruciale activiteiten zijn we afhankelijk van het buitenland, zoals de productie van mondkapjes en beademingsapparatuur. Andersom zijn veel buitenlanden afhankelijk van onze export van versproducten.

Bij beide afhankelijkheden kun je vragen stellen. Zo hebben we in Nederland voldoende knappe koppen om slimme apparatuur te ontwikkelen. Bij TU Delft draaien ze hun hand niet om voor het ontwikkelen van goede mondmaskers (van snorkelmaskers) en slimme noodbeademingsapparatuur (Airone). Dus waarom waren we daarvan afhankelijk van het buitenland? En moeten we verse producten per se exporteren? Met Telen op afstand - waaraan we werken met vanuit het concept Growing as a Service - kunnen we digitaal teelten op andere locaties aansturen.

Ik kijk dan ook met grote interesse naar de Autonomous Greenhouse Challenge van de WUR in Bleiswijk. Teams van  'digitale' AI -koppen gaan de strijd aan met het team van groene vingers. Wie er wint wordt binnenkort bekend. Mijn voorspelling: het team dat groen, techniek en hun kunstmatige intelligentie-systemen slim weet te verbinden zal de challenge winnen.

Internationalisering heeft ook betrekking op arbeidskrachten. De laatste decennia wordt veel productiewerk in het cluster op tuinbouwbedrijven en in de handel uitgevoerd door arbeidsmigranten. Als de grenzen door corona dicht zijn, dan moet die klus geklaard worden door inwoners van hier. En gelukkig zijn er de afgelopen maanden veel werknemers uit onder meer de horeca die de overstap hebben gemaakt, vaak nog wel via uitzendbureaus. En zij kwamen erachter dat het prima werken is in de sector, die tot verbazing van velen veel meer high tech is dan ze hadden gedacht. En in de warmte werken is voor horecapersoneel geen probleem. Zo is de coronacrisis dus indirect goed voor het imago van de sector en arbeidspotentieel!

Weerbaar zijn kun je dus door slim te combineren. Daarom kijk ik altijd met respect naar de Roosevelt Academy in Middelburg, waar ze al jaren multidisciplinaire studies hebben, en dus maatschappelijke vraagstukken en wetenschap combineren. Een oplossing die het cluster gelijk moet omarmen. Want waarom alleen een studie Plantfysiology en apart Mechatronica. Waarom niet PlantMechatronica? Uit betrouwbare bron weet ik dat het onderwijs er al aan werkt.  

De thema's Internationalisering, Human Capital en Digitalisering zijn speerpunten van de Greenport West-Holland, niet alleen nu tijdens de Corona crisis. Maar al vanaf de start in het gezamenlijk programma van alle 42 partners, voor de vorming van een vitaal, economisch tuinbouwcluster voor Gezondheid & Geluk.  Zo werken we stapje voor stapje aan een nóg weerbaarder cluster. Door ons breed te oriënteren, in huis te halen en te houden wat we nodig hebben en de kennis te delen die internationaal nodig is voor 'Feeding en Greening the cities' samen met de partners (ondernemers, overheden en kennisinstelling) en het brede (inter)nationale netwerk.

Bron: Jolanda Heistek