BLOG Jürgen Brokelman: Prioriteiten stellen
Geplaatst op 01 september 2022
Toen ik een jong jochie was vond ik politiek allemaal maar moeilijk en niet interessant. De politici vond ik maar een stel grijze oude mannen. Ik begreep ze vaker niet dan wel.
Naarmate ik wat ouder werd begon ik mij wat meer in politiek te interesseren, maar het bleef voor mij taaie materie. Ellenlange saaie debatten over veelal voor mij onbelangrijke zaken. Ik ging er toen gemakshalve ook een beetje vanuit dat de heren, en beperkt ook dames, in Den Haag het goed met Nederland en de bewoners voor hadden.
We hadden toen politici zoals Dries van Agt, Ruud Lubbers en Wim Kok. Heren met, in mijn ogen, veel kennis, ervaring en charisma die goed onderbouwde besluiten namen die meestal goed waren voor Nederland en de Nederlandse bevolking. Van Agt, Lubbers en Kok hebben ons gedurende deze periode ook door menig crisis heen geholpen.
Op dit moment staan we voor verschillende crisissen, zoals de asielzoekerscrisis, de huisvestingscrisis, de personeelscrisis, de energiecrisis enz. Door de energiecrisis is een groot deel van de Nederlandse glastuinders nu al genoodzaakt een gedeelte of de gehele tuin leeg te laten liggen. Dit zullen er het komend najaar en winter naar alle waarschijnlijkheid nog meer gaan worden. Het is niet meer rond te rekenen met deze extreem hoge energieprijzen.
Door de energiecrisis lopen niet alleen de prijzen voor gas en elektriciteit erg op, maar ook de prijzen voor onze dagelijkse boodschappen stijgen als gevolg daarvan mee. Zo erg zelfs dat veel mensen die in de lagere of midden inkomensgroepen vallen alle moeite hebben om de touwtjes aan elkaar te knopen. Ik begreep dat dit zo onderhand geldt voor 1,2 miljoen huishoudens (!).
Er wordt nu door onze politieke bestuurders in Den Haag gekeken naar wat er eventueel nog mogelijk is, maar de eerste geluiden zijn niet erg rooskleurig.
Dan stel ik mezelf de vraag waarom kan er wel een bedrag van maar liefst € 25 miljard (!) worden gereserveerd voor de zogenaamde stikstofcrisis en waarom houden we halsstarrig vast aan 50% stikstofreductie in 2030? Zijn er op dit geen belangrijkere zaken waar we ons geld en onze aandacht aan moeten besteden? Veel glastuinders in Nederland kunnen op dit moment moeilijk een inkomen verdienen en steeds meer Nederlanders leven in armoede en moeten noodgedwongen naar de voedselbank om hun handje op te houden.
Kijken of er eventueel wat mogelijk is? Dat is geen vraag. Dat is noodzaak. Dat moet!!
Daarom roep ik de democratisch gekozen bestuurders van Nederland op om hun verantwoordelijkheid te nemen en prioriteiten te stellen: zorg voor uw mensen!
Bron: Jürgen Brokelman