Blog: Marie Kondo, en de kunst van veredelen

'Does it spark joy?' Om die vraag draait het allemaal bij opruim-goeroe Marie Kondo. De Japanse die inmiddels met een eigen Netflix show de wereld rondreist om huishouden te helpen met het weg gooien van al hun meuk. Want dat is opruimen uiteindelijk, meuk weggooien.

Maar wanneer is iets meuk? En wanneer is iets een dierbare herinnering? Marie Kondo beantwoordt die vraag dus met een wedervraag; 'does it spark joy?' Haar methode is simpel. Je pakt een object vast, een boek met een boekenlegger op pagina 3, een paar schoenen dat zelden gedragen is, brieven van een oud liefje en je gaat je te rade of het aanraken van dit object vreugde doet ontspringen in je. Zo ja; keepertje! Zo nee, toedeledoki! Heel minimalistisch.

Selecties tot het crčme de la crčme
Wat moet je met dat zweverige gedoe als nuchtere tuinder? Wel nu, hoe komen veredelaars tot de bijzondere soorten die uiteindelijk in jouw kassen staan? Ook dit is een eliminerend proces. 'Veredelen is weggooien', vertelde een fijne collega van mij ooit. Als je van een uitsplitsing van twee ouder planten 300 nakomelingen hebt, waarvan 100 er redelijk uit zien, dan begint het veredelen pas. Want we gaan niet door met 100 planten die redelijk zijn, we willen die ene plant die een aardverschuiving kan laten plaats vinden. La crčme de la crčme. Alle meuk overboord.

En met alle moleculaire technieken en marker geassisteerde veredeling programma's ziet het veredeling vak er nu heel anders uit dan vijftig jaar terug. Maar zelfs die grote data gedreven veredeling programma's hebben uiteindelijk mensen van vlees en bloed die de laatste beslissingen maken. Beslissingen die onder het glas vallen.

Kunst en wetenschap
Veredelen is zowel een wetenschap als een kunst. Met de wetenschap kunnen we van die 100 redelijke planten misschien 5 planten selecteren die het juiste marker pakket hebben. Maar om daar dan de beste tussen te kiezen… dat is toch vaak een veredelaar met zijn of haar gewas. Dat je met je vingers over het blad aait. Eens aan de bloemen ruikt. Wat aan de trossen voelt. En dat het dan goed voelt.

Succesvol veredelen is vreugde laten ontspringen.

Bron: Manus Thoen