Blog: Polderen met focus op het eigen kompas

Het dossier gewasbescherming in de agrarische sector is in Nederland soms lichtelijk schizofreen. Zoals iedereen weet is het een sterk gereguleerde aangelegenheid met een overheid die balanceert trussen haar eigen agenda, de invloed van Brussel en de tweede kamer die regelmatig meer gericht is op scoren op de korte termijn dan op het realiseren van beleid op de langere termijn. Enige maanden geleden is bijvoorbeeld de handtekening gezet onder het Uitvoeringsplan Gewasbescherming 2030 wat als overkoepelende doelstelling heeft om per 2030 een land- en tuinbouw te hebben die is gericht op duurzame productie, met weerbare planten en teeltsystemen, inclusief minimale emissie naar het milieu. Vele stakeholders, waaronder Artemis als belangenvereniging voor producenten en distributeurs van biologische bestrijders, "groene middelen" en biostimulanten hebben meegeschreven aan het plan en staan na het nodige polderen aan de lat om vanaf volgend jaar actief bij te dragen aan het realiseren van de doelen.

Vrijwel tegelijkertijd staat Artemis en Nefyto (belangenvereniging voor producenten van chemische middelen) voor de rechtbank om een voorgenomen verbod voor professioneel gebruik van gewasbeschermningsmiddelen buiten de landbouw aan te vechten, en met succes. Het kind (de groene middelen) dreigde immers met het badwater (glyfosaat) weggespoeld te worden. De directe consequentie van de uitspraak van het gerechtshof is dat het professioneel gebruik van toegelaten gewasbeschermingsmiddelen buiten de landbouw weer volgens de voorschriften van het etiket is toegestaan. Daaronder zijn innovatieve biologische oplossingen als bacteriën tegen eikenprocessierups en nuttige schimmels tegen ziekten in sportvelden en golfterreinen.

Een ander discussiepunt tussen overheid en bedrijfsleven betreft de adviespraktijk rondom geasbescherming. Die is in Nederland veelal geconcentreerd rondom de specialisten van de leveranciers, waar dat elders in Europa vaak door onafhankelijke (overheids)adviesdiensten wordt vorm gegeven. Deze unieke en kennisintensieve Nederlandse structuur wordt door de buitenwacht wel eens met argwaan bekeken en dat levert druk op om zich te conformeren aan de standaard vanuit Europa.
Aan de ene kant wordt dus samengewerkt om een strategisch doel over 10 jaar te bereiken, hoe ambitieus dit ook mag zijn, en wordt tegelijkertijd de lobby of een advocaat ingezet om de belangen van Artemis en haar leden te verdedigen.  Enigzins schizofeen dus, moet het bedrijfsleveren zich opstellen naast, of tegenover de overheid? en daarom des te belangrijker om al polderend de steeds eigen doelen als kompas te blijven hanteren.

Bron: Bart Sosef