Blog: Undercover arbeidsmigrant

Ik hoor regelmatig van die horrorverhalen over arbeidsmigranten in de media, waarvan ik denk; waar dan, wie doet dat, wat gebeurt daar in hemelsnaam?

Het zou fijn zijn als die werkgever, het voorval en de specifieke omstandigheden bekend zouden zijn, zodat controlerende en verantwoordelijke instanties, direct in zouden kunnen grijpen. Maar voor mijn gevoel, ligt het vaak anders. Meestal zijn het verdenkingen die op basis van onvrede, concurrentiebelang of zelfrechtvaardiging, bij de media terecht komen. Echter wat na onderzoek (als de exacte gegevens überhaupt bekend zijn) uiteindelijk de uitkomst is, hoor ik meestal niet meer. En ik volg dit soort kwesties op de voet…

Zo hoorde ik over een tentenkamp in het Westland van arbeidsmigranten die op straat worden gegooid. Later blijkt het om een tentje in Den Haag, op de rand van het Westland te gaan, van een man die op dat moment geen vaste woon-/verblijfplaats had, zonder dat hier een werkgever in het verhaal voorkwam. Waar blijft de media dan?

Omdat ik in het Platform Internationale Medewerkers plaats ga nemen, wat GlasTuinbouwNederland op gaat zetten, heb ik besloten m'n huiswerk te gaan doen. Want ik wil daar niet als 'no-no' zitten die recht praat wat krom is en alleen de belangetjes van de werkgever verdedig, omdat ik daarvoor betaald word. Daar heb ik teveel voor meegemaakt. Ik wil daar zitten als mens, die voor mensen opkomt die dit nodig hebben, ongeacht waar iemand vandaan komt. Maar ik wil ook als bedrijf of branche eerlijk behandeld worden. Doen we iets fout, dan moeten we dat veranderen. Doet een ander iets fout, dan willen we daar niet de schuld van krijgen als branche of als bedrijf. Dat is toch niet teveel gevraagd?

Inmiddels heb ik daarom twee keer in een huisvesting van arbeidsmigranten geslapen. In Agriport, een vrij nieuw logiescentrum en in Hoek van Holland een oudere huisvesting. Met m'n kussen, dekbed en matrashoes vertrok ik richting mijn kamer. Gewoon een standaardkamer, in Agriport naast het fietsenhok en in Hoek van Holland met uitzicht op het parkeerterrein van de Stenaline in plaats van de Waterweg.

Omdat het maar om een nacht ging, begrijp ik dat dit niet geheel realistisch was natuurlijk. Maar toch, heb ik dingen gemerkt, gehoord, ervaren en gezien, die ik vanachter mijn bureaustoel niet mee had gekregen. Ik wil jullie door middel van een aantal blogs meenemen in mijn ervaringen, want het is teveel om zomaar in één keer te vertellen.

Wat ik in ieder geval heb ervaren is dat je ook prima je tanden met een schuursponsje en afwasmiddel kan schoonmaken, als je je tandenborstel vergeten bent...

Bron: Martine van der Meer