Hans Ligtenberg: Aandacht, aandacht...

Toch merkwaardig dat wij één van de weinige landen zijn waar de 'dag van de arbeid', zijnde de 1e mei, niet gevierd wordt met een echte vrije dag. In de meeste landen van Europa is de 1e mei een echte vrije dag. We zijn toch wel een echt calvinistisch landje, 'gij zult werken in het zweet uws aanschijn'. Toch moeten we niet al te snel klagen, wij hebben wel de nodige vakantiedagen, maar dat is ook niets nieuws. In de Middeleeuwen hadden wij heel veel Heiligen die ieder hun eigen vrije feestdag hadden. Misschien was men toen wel beter af?

Maar als we kijken naar het aantal uren wat de Nederlander gemiddeld werkt dan zijn wij diegenen die gemiddeld per week het minste  aantal uren werken. Als je hierbij ook nog in ogenschouw neemt dat circa 40% van de Nederlander aangeeft dat ze een “bullshitbaan” hebben en wij in Nederland ooit het uitzenden c.q. flexibele arbeid hebben uitgevonden. Ontstaat er toch een merkwaardig beeld van de factor arbeid in ons kikkerlandje. Tja, als je de arbeidsovereenkomst door extreme ontslagbescherming aan de achterkant afsluit, zal er aan de voorkant flexibiliteit ontstaan. Flex-contracten met lage uurlonen en zeer lage tarieven, armoe troef als we niet oppassen. Naast de eeuwige uitzendkracht, hebben we nu ook de zogenaamde vrijwillige ZZP-er  Zelfstandige Zonder Personeel, Zelfstandige Zonder Poen en zeker Zelfstandige Zonder Pensioen. Bedenk daarbij dat de AOW de komende decennia zeker niet “meer” zal worden, creëren wij de armlastigen van de toekomst.  Op deze manier ontstaat er een grote groep armen die al nauwelijks vertrouwen heeft in de overheid, en wellicht tegen die tijd ook wel bereid zijn om de barricaden op te gaan (revolutie?). Armoede maakt mensen radeloos en fatalistisch. Iets wat wij niet kunnen gebruiken, wij willen graag medewerkers die meedoen, meedenken en meewerken. Medewerkers die hun vak beheersen en een grote mate van zelfstandigheid laten zien. Terwijl ik dit schrijf gaat Albert Heijn door de knieën en sluit een CAO af waarin men toch wel tegemoet komt aan de wensen c.q. eisen van de medewerkers. “voor jou 10 anderen” zegt nu de medewerkers tegen zijn direct leidinggevende. De rollen zijn omgedraaid. Wegens personeelsgebrek sluiten vele sectoren zoals restaurants, kinderopvang, huisartsen, spoedeisende hulp, wachtlijsten in de zorg, etc. Er zou dus ook een moment kunnen komen dat wij onze versproducten niet meer kunnen oogsten wegens gebrek aan personeel. Toch een probleempje!

Uit onderzoek (Herzberg) blijkt dat medewerkers bepaalde zaken erg belangrijk vinden. Zoals erkenning van je leidinggevende, een succesvol, groeiend bedrijf, mogelijkheid om zich te ontwikkelen, inhoudelijk interessant werk en de mogelijkheid door te groeien naar het volgende niveau en uiteraard zelfstandig functioneren. Samengevat: aandacht, aandacht en nog eens aandacht. Een geldelijke beloning staat zeker niet op de eerste plaats.

Werkgevers doe je voordeel ermee en besteedt de nodige aandacht aan jouw “human capital” cq “intellectual capital”. Bedenk dat “kennis en kunde” iedere avond je bedrijf uitloopt en je mag hopen dat het de volgende ochtend weer terugkomt.

Dus... wees zuinig op je mensen en zorg ervoor dat ze iedere ochtend weer met veel plezier voor je aan de slag gaan!

Bron: Hans Ligtenberg