Martine van der Meer: Buig mee en breek niet!

Deze week was ik jarig, weer een jaar ouder. Klinkt heel gewoon, maar dat is het natuurlijk niet…
 
Hoe ouder je word, hoe meer ‘vroeger’ je hebt. Je gaat net als die ‘oude mensen’, steeds meer over vroeger praten. En ik kan het dan zelfs over de vorig eeuw hebben, dat klinkt voor de jongere generaties helemaal ver weg. Nou ik kan wel vertellen dat de wereld er toen anders uitzag. Tuurlijk weet ik dat de wereld elke dag anders is en wordt, maar er is toch wel veel veranderd. Als ik die fotocollages op de socials zie met ‘als jij dit nog herkent, kom je uit de jaren 70’, dan denk ik, wat is er veel veranderd!

De tijd waarin je via 002 de tijd belde en dan hard naar de klokken rende om ze gelijk te zetten. Dat je 003 voor het weerbericht belde. Dat je naar de tv moest lopen om naar een andere zender te switchen, dat je een papieren telefoonboek had, waar je een adres of telefoonnummer in op zocht, dat je sigaretten in een glaasje op tafel zette voor de verjaardagsvisite, een walkman had om muziek te luisteren waarbij bij elke beweging je cassettebandje oversloeg, dat je niet bereikbaar was als je van huis was, dat je het laatste nieuws pas op z’n snelst de volgende dag wist, etc.

Het leven was heel wat eenvoudiger voor mijn gevoel. Terwijl je denkt dat het makkelijker moet zijn geworden met alle technologieën, hulpmiddelen en automatisering… Het lijkt, maar ik kan het mis hebben, dat het allemaal ingewikkelder is geworden door de overkill aan informatie en regeltjes. Steeds minder is logisch te verklaren, maar toch, we hebben er wel mee te maken. Vroeger waren de krant en televisie een neutrale nieuwsbron. Ook dat is geschiedenis. Je moet zelf je eigen waarheid vinden in de wirwar van informatiestromen. Een interessante uitdaging.

We hebben bijvoorbeeld met stikstof te maken, terwijl ik persoonlijk nog niks heb gemerkt hiervan. Maar dat is dus een groot probleem. Ik heb nog nooit zoveel vogeltjes, insecten, vlinders gezien in mijn omgeving. Ik begrijp nog steeds niet dat Saharazand wel naar Nederland waait en stikstof in Nederland (of percelen) blijft en dus blijkbaar grensbestendig is. Het klimaat dat blijft veranderen, wat een probleem is, terwijl klimaat altijd is veranderd en blijft veranderen. Tegenwoordig heb ik thuis drie containers voor al het afval (waarvan veel onnodig afval), maar als ik sperziebonen ga kopen bij de Albert Heijn, moet ik ze los in m’n mandje doen, omdat ik niet zo’n duur zogenaamd meermalig netje wil kopen. Tegenwoordig hebben we papieren rietjes in plastic, in plaats van plastic rietjes in papier. Het verschil schijnt er te zijn, maar ik zie het niet. Ik moet voor verpakkingen extra betalen, blijkbaar is het duurzaam als ik ze dubbel betaal. Ik begrijp het niet, want de belasting voor de wereld blijft gelijk.

Maar wat is de clou van mijn verhaal? Alles verandert altijd. Buig mee, en zorg voor een mooi en betekenisvol leven. Je kunt namelijk niet alles begrijpen en dat hoeft ook niet. Wees zuinig op de aarde en respecteer alles wat leeft. Ook als ondernemer. We zijn namelijk afhankelijk van de natuur. De aarde en de natuur trouwens niet van ons. Onthoud dat.

Bron: Martine van der Meer