Martine van der Meer: Waar ben je nou écht verantwoordelijk voor?

Tussen verantwoordelijk zijn en je verantwoordelijkheid voelen, zit een wereld van verschil. Denk er maar eens overna... Hoe zit dat met jou?

Ik kom regelmatig mensen tegen die zich grote zorgen maken over uiteenlopende dingen. Terwijl het hun verantwoordelijkheid niet eens is! Wat doe je jezelf aan?!? Hoe komt dat dan? Dat ligt ook een beetje aan je karakter. Ben je te goed voor deze wereld, ben je snel geïrriteerd, vind je het lastig dingen los te laten, etc?

Dus zelfkennis is een groot goed. Hoe beter je jezelf kent, hoe groter de kans is dat je weet hoe je bent en hoe je op bepaalde dingen reageert als ze je overkomen. En dat is reuze handig, want dan kun je kiezen hoe je met iets omgaat. Als je geen benul hebt hoe je bent, overkomen heel veel dingen je en zoek je de oorzaak veelal buiten jezelf. Terwijl je wel degelijk invloed hebt. Je hebt altijd een keuze hoe je met iets omgaat, bij wat je overkomt. Echter als je vanuit je emotie, je eerste reactie, je zgn. reptielenbrein reageert, heb je geen keuze. Dat is je natuurlijke reactie die als eerste opkomt. Zonder na te denken. Niet altijd de slimste in veel gevallen. Behalve als het een acute situatie is, dan kan een vlucht of vecht reactie het verschil maken tussen leven of dood. Maar in dit soort situaties kom je niet vaak, eigenlijk nooit...

Zorg er daarom voor dat je eerst nadenkt, voordat je iets roept. Tel tot 3, stap even uit de situatie, geef aan dat je er even overna moet denken. Dan kun je tijd creëren om op een afstandje te bekijken wat er nu eigenlijk gebeurt? Is dit jouw verantwoordelijkheid? Moet jij hier iets mee? Ben jij de juiste persoon om hierop te reageren? Wat zegt de situatie over jou? Waarom raakt het je? Wat is het slimste om te doen?

Als je je dit soort dingen af kunt vragen, dan is de kans dat je spijt krijgt van iets, minimaal. Is de kans dat je mensen kwetst minimaal. En is de kans dat je groeit als persoon maximaal!

Bron: Martine van der Meer