Verrood in tomatenteelt: wel of niet verstandig?

Op dit moment wordt er in de tomatenteelt geen verrood licht gebruikt en wij verwachten ook niet dat dit op afzienbare termijn gaat gebeuren. Desondanks is het voor ons belangrijk om te onderzoeken welke teelteffecten we kunnen bereiken met verschillende spectra.  In samenwerking met Wageningen University & Research en groenteveredelaar Nunhems zien we eenduidige resultaten bij het toepassen van verrood: We zien dat de beschikbare energie gemakkelijker naar de vruchten te sturen is. De mate van ‘meerproductie’ bij toevoeging van verrood licht is wel sterk rasafhankelijk. Uit andere onderzoeken zien we dat het gewas iets makkelijker generatief te sturen is, waardoor de balans in het gewas soms gemakkelijker te realiseren is en het gewas iets vergeeflijker kan zijn voor momenten waarop de teeltomstandigheden niet optimaal zijn. Het is dan ook te kort door de bocht om te zeggen dat verrood licht bij tomaten geen enkel effect heeft op groei, kwaliteit en smaak. Maar hoe vertaalt zich dit naar de praktijk?

Te onzeker in de praktijk
Voor telers zijn de resultaten op zijn zachtst gezegd wiselend te noemen. Het onderzoek laat namelijk zien dat er grote verschillen zijn per ras. Zelfs wanneer deze genetisch heel nauw aan elkaar verwant zijn, kan er toch een enorm onderscheid in effecten ontstaan. Nu veredelaars nieuwe rassenportfolio’s aan het ontwikkelen zijn i.v.m. de resistentie tegen ToBRFV, is dit een extra onzekere factor geworden. Ook zijn er meerdere resultaten uit onze fundamentele onderzoeken die zich moeilijk laten omzetten naar de praktijk. Zo bleek dat verschillende behandelingen met verrood de plant meer sinksterkte gaven, wat betekent dat meer suikers naar de vruchten stromen. Echter leidde dit enkel tot een significante oogsttoename wanneer het verrood tijdens de hele belichtingsduur werd gedoseerd, in dit geval 16 uur per etmaal. De meerproductie staat daarmee niet in verhouding tot de extra benodigde energiekosten. Over het algemeen zien we dat bij grote aandelen verrood de effecten het grootste zijn. Dit klinkt logisch, maar onderzoek laat ook zien dat de hoeveelheid verrood die in de praktijk wordt toegepast in bijvoorbeeld komkommer en aardbei een zeer beperkt effect hebben. Dit hebben recente praktijkproeven ook aangetoond. Wanneer we 10% van de energie die we voor belichting gebruiken in de vorm van verrood licht toepassen zien we het gewas beperkt reageren. Gebruiken we dezelfde hoeveelheid energie voor PAR-licht, dan levert dit een gelijke productie op een manier die op dit moment minder risicovol en minstens zo energie-efficiënt is.

Sommige praktijkonderzoeken lieten zelfs negatieve effecten zien van het toepassen van verrood. Zo kan de kwaliteit van de groene delen van de tros minder worden, omdat de cellen meer gaan strekken. Dit kan nadelig zijn voor de houdbaarheid en in potentie zelfs de conditie van het gewas op de langere termijn beïnvloeden. Een aantal onderzoeken hebben we zelfs eerder dan gepland moeten staken om het gewas overeind te houden.

Meer kosten, te weinig voordeel
In onze filosofie heeft het toevoegen van verrood aan het lichtspectrum pas zin als het de business case van telers verbetert. Verrood licht vergt meer energie dan PAR licht, wat leidt tot hoge extra energiekosten. Als we dat meenemen in ons praktijkgerichte onderzoek, trekken we een duidelijke conclusie: op dit moment is verrood niet interessant voor de tomatenteler. Wij blijven dan ook staan achter ons huidige lichtrecept voor de tomatenteelt. Wil je gezondere planten en meer opbrengst, ga dan voor MEER licht en laat verrood licht buiten beschouwing. Uiteraard zal Signify altijd de vinger aan de pols houden: wanneer er om wat voor reden dan ook aanleiding is om weer te kijken naar de zin en onzin van verrood in de tomatenteelt, aarzelen we uiteraard niet om dit op te pakken.

Bron: